top of page

 

Ενθρονιστήριος Λόγος Γερόντισσας  Παυλίνας

17 Απριλίου 2015

 

Σεβασμιώτατε,

 

Νωπά ἒχομε ἀκόμα τά ἀνακαινιστικά βιώματα τῶν Ἁγίων Παθῶν τοῦ Κυρίου μας, ὃπου ὁ πλάστης καί Θεός μας ἑλκόμενος ἐπί σταυροῦ ὡς ἀμνός ἂκακος ἐπί σφαγήν, δεχόμενος στέφανον ὓβρεως “ὁ τήν γῆν ζωγραφίσας τοῖς ἂνθεσι ̓ ̓ καί ̔ ̔χλαίναν χλευαζόμενος φορέσας, ὁ ἐν νεφέλαις περιβάλλων τό στερέωμα ̓ ̓ ̔ ̔ἐμπτυσμούς καί μάστιγας ὑπομείνας καί λόγχῃ κεντηθείς ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν ̓ ̓, ἒδωσε εἰς ἡμᾶς τὀν τύπον καί τό ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας, τήν καθ ̓ ὑπερβολήν θεοβάδιστον ὁδόν πού πρέπει νά ἀκολουθήσωμε στήν προσωπικήν μας ζωήν.

 

Οὓτως καί ὁ προεστώς, θά πρέπει νά είναι τό ἀποτύπωμα Χριστού, πρόσωπον ἐν ταπεινώσει ὑπέρτιμον, ἐνδεδυμένος τήν πραότητα καί ἀγνότητα, ποιμήν καί κυβερνήτης καί ἱατρός ἂριστος, ὁ ὁποῖος ἒχει ἀνέλθει είς τά ὓψη τῶν ἀρετῶν, διδάσκαλος ἁπλανής, πού ἒλαβε ἀπό τόν Θεόν ̔ ̔διά δακτύλου Θεοῦ ̓ ̓ τό πνευματικόν βιβλίον, διότι δέν ἁρμόζει στούς διδασκάλους ̔ ̔νά διδάσκουν ἐξ άντιγράφων καί χειρογράφων ̓ ̓ κατά τόν ἃγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Εἶναι πρόσωπον πού ἡξιώθη τῆς θέας τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Θείου Φωτός καί κατῆλθε στήν βαθυτάτη κοιλάδα τῆς ταπεινώσεως τοῦ Χωρήβ, ἀποκαλώντας ὡς ὁ Μωϋσῆς τόν εὑαυτόν του ἰσχνόφωνον καί βραδύγλωσσον καί ἠνώθη μέ τήν ἀγἀπη πού εἷναι ὁ Θεός.

 

Ἀλλά ὑμεῖς σήμερα, Σεβασμιώτατε, οἱ μοναχοί τῶν ἐσχάτων χρόνων, τῶν ὁποίων τήν πνευματικήν κατάστασιν, ὃταν εἲδε ἐν ὀράματι ὁ Μέγας Παχώμιος, ἐτρόμαξε καί ἐφοβήθη καί συνεστάλη, πού εἲμεθα ̔ ̔ὣσπερ ἐν ἐκτρώματι μεταξύ τῶν μοναχῶν καί οὐκ εἲμεθα ἂξιοι καλεῖσθε μοναχοί ̓ ̓ κατά τήν ρήσιν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τί εἲπωμε καί τί λαλήσωμεν;

 

Ἁπλῶς ὑπακούοντας στήν Ἁγία μας ἑκκλησία, πού έν Πνεύματι Ἁγίῳ ὁριοθετεῖ καί τελεταρχεῖ τίς ἁρμοδιότητες καί τίς πρωτοβουλίες τοῦ Προεστώτος, ἀφοῦ ἐκφράσωμε τίς ὁλοκάρδιες εὐχαριστίες μας πρός τό Σεπτόν Πρόσωπον Σας, δεχόμεθα, καίτοι ἀναξίως, τήν εὐλογίαν πού μᾶς ἐχαρίσατε σήμερα καί παρακαλοῦμε καί ἰκετεύουμε τόσον Ὑμᾶς, ὃσον καί τίς σεπτές αδελφές πού μᾶς ἀνέχονται ὡς πνευματική τους ὁδηγό καί τούς τιμίους ἱερεῖς μας καί τόν εὐσεβῆ λαόν, ποὐ μέ τόσην ἀγάπη παρίσταται, νά εὒχεσθε θερμῶς πρός τόν Τριαδικόν Θεόν μας καί τήν Ὑπέραγνον Μητέρα Του, ὃπως μᾶς ἀξιώσῃ νἀ ὁλοκληρώσωμε καί τελειώσωμε τήν ὑπεύθυνον αύτήν διακονίαν μας, ἐν βαθεία ταπεινώσει, ἐν πλησμονῇ σοφίας καί ἀγάπης, έν φόβῳ καί τρόμῳ, καθ ̓ ἡμἐραν διεζωσμέναι τό λέντιο καί νίπτουσαι τούς πόδας τῶν ἀδελφῶν μοναζουσῶν, ὣστε μεταλαμβάνουσαι τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου νά καταντήσωμε εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί εἰς τήν μακαριότητα τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν.

 

Σᾶς εὐχαριστῶ.

Χριστός Ἁνέστη.

 

bottom of page